Fulco

lya Repin portretteerde zijn vriend en Russische componist Modest Musorgsky in 1881. De componist had zijn onsterfelijke compositie de Schilderijententoonstelling al geschreven. Mussorgsky schreef Repin: “In mijn Schilderijententoonstelling wil ik een stem geven aan het Russische volk, ongepolijst en zonder opsmuk. Ik wil het lijden van mijn volk tastbaar maken". Modest hing dagelijks met andere componisten en schrijvers rond rond in tavernes. Op 42 jarige leeftijd verloor hij zijn baan bij de overheid en vertelde zijn vrienden: “Er zit niets anders op dan te bedelen”. Zijn creatieve periode was voorbij. Repin vond zijn vriend in een krappe, schaars verlichte kamer van een militair hospice. Hij had veel gedronken en was onderhevig aan aanvallen van waanzin. Het portret nam vier zittengen in beslag (maart 1881). Repin was gedwongen het canvas op een tafeltje te balanceren. Het portret is een meesterwerk van eenvoud, daadkracht, mededogen en eerlijkheid; zelfs in het diepe verval zijn de ogen vol vuur. Repin ving zijn warrige haar, zijn rode neus en zijn troebele ogen. Een vijfde zitting was gepland voor twee weken later. Toen Repin op de afgesproken tijd in het hospice arriveerde, behoorde Mussorgsky niet meer tot de levenden. Ondanks strikte orders had een zuster voor hem een ​​fles verboden cognac gekocht. Repins beschermheer Pavel Tretyakov kocht het portret ongezien. Repin wilde geen geld en schonk het om een ​​gedenkteken te helpen betalen. Collega-schilder Kramskoy staarde vol ontzag urenlang naar het portret van en omschreef het als een combinatie van Rembrandt en Velázquez.